De Sloterhof |
De Westelijke Tuinsteden bestaan in 2012 zestig jaar. Een goed moment om stil te staan bij de interessante locaties en architectuur die het gebied rijk is. Aflevering negen van deze rubriek, verzorgd door vrijwilligers van de vereniging ProWest, Erfgoedvereniging Heemschut en het Cuypersgenootschap.
De Sloterhof
De Sloterhof met een maisonnetteblok op pylonen boven de siergracht. Het complex staat sinds 2008 op de gemeentelijke monumentenlijst. Foto: Erik Swierstra, april 2008. Door: Alex Hendriksen (Cuypersgenootschap) De Sloterhof is een bijzonder ensemble van zestien noord-zuid gerichte stroken en een afsluitende woontoren van twaalf woonlagen, gelegen tussen de Comeniusstraat en de Cornelis Lelylaan in Slotervaart.
Het gebruikte, oorspronkelijk uit Engeland afkomstige, Nemavo-Airey-bouwsysteem, een gemengd systeem van staal, hout en trilbeton, is het eerste grootschalig toegepaste bouwsysteem in Nederland. Dit systeem is op deze plek voor het eerst toegepast in hoogbouw, door een particuliere bouwer. Hoewel het systeem is ontwikkeld om de woningnood snel aan te kunnen pakken, is de architectuur van architect J.F. Berghoef karakteristiek en fijn gedetailleerd. Belangrijk is het ritme in de afwisseling van de hoogten en van de kleuren van de tussen 1958 en 1960 gebouwde flats. De kwaliteiten van dit ritmisch stedenbouwkundig ensemble en geslaagde architectuur, voortkomend uit de eerste Nederlandse toepassing van dit bouwsysteem in hoogbouw, maken de Sloterhof uniek voor Nederland.
In het voorjaar van 2016 werd de Sloterhof op de lijst van Rijksmonumenten geplaatst.
Literatuur
|
Laatst aangepast op vrijdag, 16 september 2016 01:46 |